verspaansen

Dutch

Etymology

From ver- -en +‎ Spaans.

Pronunciation

  • IPA(key): /vərˈspaːn.sə(n)/

Verb

verspaansen

  1. (ergative) to Hispanicize

Conjugation

Conjugation of verspaansen (weak, prefixed)
infinitive verspaansen
past singular verspaanste
past participle verspaanst
infinitive verspaansen
gerund verspaansen n
present tense past tense
1st person singular verspaans verspaanste
2nd person sing. (jij) verspaanst, verspaans2 verspaanste
2nd person sing. (u) verspaanst verspaanste
2nd person sing. (gij) verspaanst verspaanste
3rd person singular verspaanst verspaanste
plural verspaansen verspaansten
subjunctive sing.1 verspaanse verspaanste
subjunctive plur.1 verspaansen verspaansten
imperative sing. verspaans
imperative plur.1 verspaanst
participles verspaansend verspaanst
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.