virulentissimus
Latin
Adjective
vīrulentissimus (superlative, feminine vīrulentissima, neuter vīrulentissimum); first/second declension
- superlative degree of vīrulentus
- 1850, George Finch, 'The Sketch of the Romish Controversy', [1], Volume 1, p. 255:
- Transiit igitur annus ille Romanae ecclesiae et Papae curiae, si devotionem populi reputet, virulentissimus.
- Thus came to pass the most virulent year for the Papal court and the Roman church, if one considers the devotion of the people.
- 1850, George Finch, 'The Sketch of the Romish Controversy', [1], Volume 1, p. 255:
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vīrulentissimus | vīrulentissima | vīrulentissimum | vīrulentissimī | vīrulentissimae | vīrulentissima | |
| genitive | vīrulentissimī | vīrulentissimae | vīrulentissimī | vīrulentissimōrum | vīrulentissimārum | vīrulentissimōrum | |
| dative | vīrulentissimō | vīrulentissimae | vīrulentissimō | vīrulentissimīs | |||
| accusative | vīrulentissimum | vīrulentissimam | vīrulentissimum | vīrulentissimōs | vīrulentissimās | vīrulentissima | |
| ablative | vīrulentissimō | vīrulentissimā | vīrulentissimō | vīrulentissimīs | |||
| vocative | vīrulentissime | vīrulentissima | vīrulentissimum | vīrulentissimī | vīrulentissimae | vīrulentissima | |