wótc

See also: WOTC

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *otь̀cь.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈwʊtt͡s/
  • Rhymes: -ʊtt͡s
  • Hyphenation: wótc
  • Syllabification: wótc

Noun

wótc m pers

  1. forefather
  2. (literary) father

Declension

Declension of wótc (masculine hard hissing stem)
singular dual plural
nominative wótc wótcaj wótcy, wótcojo
genitive wótca wótcow wótcow
dative wótcej wótcomaj wótcam
accusative wótca wótcow wótcow
instrumental wótcom wótcomaj wótcami
locative wótcu wótcomaj wótcach
vocative wótče wótcaj wótcy, wótcojo

Derived terms

adjectives
  • wótcny
  • wótcowski
  • wótcowy
  • wótčinski
nouns
  • Wótčenaš m inan
  • wótčina f
  • wótčinc m pers
  • wótčinka f
  • wótčinstwo n

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.