wisielec

Polish

Etymology

From wisieć +‎ -elec.

Pronunciation

  • IPA(key): /viˈɕɛ.lɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛlɛt͡s
  • Syllabification: wi‧sie‧lec

Noun

wisielec m pers

  1. corpse of a person who died by hanging
  2. hangman (children's game)

Declension

Derived terms

adjective
adverb
  • wisielczo
noun
  • wisielczość

Further reading

  • wisielec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wisielec in Polish dictionaries at PWN