wystarczalny
Polish
Etymology
From wystarczyć + -alny.
Pronunciation
- IPA(key): /vɘ.starˈt͡ʂal.nɘ/
- Rhymes: -alnɘ
- Syllabification: wy‧star‧czal‧ny
Adjective
wystarczalny (not comparable, derived adverb wystarczalnie)
- sufficient, adequate, enough (of a type or kind that suffices, that satisfies requirements or needs)
- Synonym: wystarczający
- Antonym: niewystarczalny
- Ta ilość pieniędzy jest wystarczalna na pokrycie wszystkich wydatków. ― This amount of money is sufficient to cover all expenses.
Declension
Declension of wystarczalny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wystarczalny | wystarczalna | wystarczalne | wystarczalni | wystarczalne | |
| genitive | wystarczalnego | wystarczalnej | wystarczalnego | wystarczalnych | ||
| dative | wystarczalnemu | wystarczalnej | wystarczalnemu | wystarczalnym | ||
| accusative | wystarczalnego | wystarczalny | wystarczalną | wystarczalne | wystarczalnych | wystarczalne |
| instrumental | wystarczalnym | wystarczalną | wystarczalnym | wystarczalnymi | ||
| locative | wystarczalnym | wystarczalnej | wystarczalnym | wystarczalnych | ||
Derived terms
nouns
- wystarczalność
Related terms
adjectives
adverbs
verbs
- wystarczać impf
- wystarczyć pf
Further reading
- wystarczalny in Polish dictionaries at PWN