yürüme
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish یورومه (yürüme).
Noun
yürüme (definite accusative yürümeyi, plural yürümeler)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | yürüme | yürümeler |
| definite accusative | yürümeyi | yürümeleri |
| dative | yürümeye | yürümelere |
| locative | yürümede | yürümelerde |
| ablative | yürümeden | yürümelerden |
| genitive | yürümenin | yürümelerin |
Verb
yürüme
References
- Kélékian, Diran (1911) “یورومه”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 1363
- Redhouse, James W. (1890) “یورومه”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2214
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN