dăscălitură

Romanian

Etymology

From dăscăli +‎ -tură.

Noun

dăscălitură f (plural dăscălituri)

  1. teaching

Declension

Declension of dăscălitură
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative dăscălitură dăscălitura dăscăliture dăscăliturele
genitive-dative dăscăliture dăscăliturei dăscăliture dăscăliturelor
vocative dăscălitură, dăscălituro dăscăliturelor